چشم طمع انسان را کور می کند

به قلم مدیر مسئوول پایگاه خبری بالویز: مهاباد-بالویز،سفیر-وقتی احساسات بر تعقل غلبه می کند ، موجب می شود خوشبختی کاذب که به وسیله طمع به وجود آمده است چشم انسان را کور کند. به گزارش تحلیل پایگاه خبری بالویز وقتی در یک جامعه ارزشها تغییر پیدا کنند و داشته‌های مادی جای ارزشهای معنوی را بگیرند، افراد […]

به قلم مدیر مسئوول پایگاه خبری بالویز:

مهاباد-بالویز،سفیر-وقتی احساسات بر تعقل غلبه می کند ، موجب می شود خوشبختی کاذب که به وسیله طمع به وجود آمده است چشم انسان را کور کند.

به گزارش تحلیل پایگاه خبری بالویز وقتی در یک جامعه ارزشها تغییر پیدا کنند و داشته‌های مادی جای ارزشهای معنوی را بگیرند، افراد برای به دست آوردن جایگاه اجتماعی می‌کوشند خود را به ابزار روز مجهز سازند.

آنها می‌پندارند که داشتن این ابزار موجب می‌شود سریع تر پیشرفت کنند و بیشتر دیده شوند و این گونه سعادت و خوشبختی واقعی را تجربه کنند.

ناآگاهی، غلبه احساسات بر تعقل، عدم تشخیص نیازهای واقعی خود، رقابت ناسالم در جامعه ندارد و مردم به جای تحقق کمالات اخلاقی و معنوی به سمت ثروت‌های قارونی و الگوبرداری از آن‌ها می‌روند و رقابت و مسابقه ناسالمی را رقم می‌زنند.

مراد ما از فساد مالی به دست آوردن ثروت از راه هایی است که در شرع مقدّس اسلام ممنوع گردیده، و در صورتی که این مسأله بین مردم و کارگزاران نظام شیوع پیدا کند، به عنوان یک معضل اجتماعی و سیاسی مطرح خواهد بود.

از نظر اسلام، مال و ثروت همان گونه که عامل استقلال و پیشرفت مادّی است و رشد و ترقّی مادی انسان وابستگی زیادی به آن دارد.

تعالی معنوی و روحی انسان نیز در گرو مشروع بودن و حلیّت آن است، به نحوی که در برخی از روایات، شرط بقاء ایمان و جزء مهمّ عبادت و بندگی خدا، بهره مند بودن از مال حلال معرّفی شده است.

به همین دلیل، اولیای الهی برای این موضوع اهمیت وافری قایل بودند و به شدت از مال حرام و شبهه ناک پرهیز می کردند.

از نظر اسلام، همان که بهره مندی از روزی حلال در عروج انسان نقش اساسی دارد، استفاده از حرام نیز در سقوط و انحطاط انسان، نقش کلیدی دارد.

فساد مالی افراد علاوه بر این که خود آن ها را از رشد و تعالی باز می دارد، زمینه شیوع فساد در جامعه را نیز فراهم می کند. در صورتی که افراد از اموال عمومی به طور نامشروع بهره مند می شوند

با گسترش فساد مالی در جامعه، به طور طبیعی، عدالت اجتماعی رنگ خواهد باخت و جای آن را تبعیض، فساد و فقر خواهد گرفت و در نتیجه، فلسفه وجودی خود را، که همانا برقراری عدالت اجتماعی در ابعاد گوناگون است، از دست خواهد داد.

از جمله آثار مخرّب فساد مالی بر امنیت ملی، این است که دولت ها پشتوانه مردمی خود را از دست می دهند و در برابر تهدیدهای داخلی و خارجی، آسیب پذیر خواهند شد.

حکومت اسلامی اقتدار خود را مدیون قدرت لایزال خداوند متعال و حمایت مردم مؤمن و موحّد است. در صورتی که فساد مالی در جامعه شیوع پیدا کند و نخبگان و مسؤولان گرفتار این بلا شوند؛ علاوه بر این که لطف خدای سبحان برداشته می شود مردم  نیز حاضر به همکاری نخواهند بود.

وقتی مردم ببینند مسئولان  به جای خدمت گزاری به آن ها در فکر سودجویی و همراهی با طبقات مرفّه و بی درد هستند، طبعا حاضر به پشتیبانی از آن ها نخواهند بود.

از آنچه گذشت، روشن شد که شیوع فساد مالی تهدیدی است علیه جامعه و از این رو، شایسته است مسؤولان محترم نظام اسلامی به مسأله فساد مالی تنها به عنوان یک مسأله اقتصادی نگاه نکنند واین امر مهم را مورد توجه قرار داده و جدّی بگیرند و با برخورد قاطع با مفسدان اقتصادی، راه های نفوذ دشمن را ببندند.

جدیت ریاست قوه قضائیه اخیرا” در برخورد جدی و بدون اغماض با فساد، امیدواری در بین مردم ایجاد کرده و اراده‌ای به وجود آمده موجب می شود سفره فساد و عرصه بر مفسدان تنگ شود.

آنچه به نظر می رسد ،کوچک‌تر کردن دولت و تقویت بخش خصوصی واقعی و ایجاد رقابت واقعی در فضای کسب‌وکار و حذف قوانین دست و پاگیر در رسانه‌های آزاد، راهکارهای قطعی مبارزه با فساد هستند که بایستی زمینه ایجاد آن‌ها فراهم شود.

تا به عنوان اهرم های مهم و در کنار دولت در راستای ریشه کنی مفسدان قدم بردارند.

مهاباد-پایگاه خبری تحلیلی بالویز– رحیم بایزیدی/۹۹/۰۶/۰۶/-۲۰:۰۰/ی

رحیم بایزیدی
تازه ترین نوشته های رحیم بایزیدی (دیدن همه)