سرخک:هر آنچه که باید بدانید

مهاباد/بالویز/سلامت/سرخک یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که ابتدا سیستم تنفسی شما را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است منجر به عوارض جدی شود.

به گزارش سایت خبری بالویز،علائم سرخک شامل بثورات گسترده،تب،سرفه و لکه های سفید داخل دهان است. مراقبت های پزشکی فوری توصیه می شود.

کودکان، افراد با سیستم ایمنی ضعیف و افراد باردار ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض ویروسی که باعث ایجاد سرخک می شود، شانس بیشتری برای ابتلا به سرخک یا سرخجه داشته باشند.

با این حال، هر کسی ممکن است به ویروس مبتلا شود و به این بیماری مبتلا شود.

در سال ۲۰۲۱، حدود ۱۲۸۰۰۰ نفر در سراسر جهان بر اثر سرخک درگذشت.

اکثر این کودکان زیر ۵ سال واکسینه نشده بودند. در سال های اخیر در ایالات متحده، موارد سرخک افزایش یافته است.

در اینجا آنچه شما باید در مورد علائم سرخک، عوارض، درمان و موارد دیگر بدانید آورده شده است.

علائم سرخک چیست؟

علائم سرخک به طور کلی در داخل ظاهر می شود حدود ۱۴ روز بعد از اینکه در معرض ویروس قرار گرفتید.

بثورات (دانه هایی که در سطح پوست ظاهر می شوند) پوستی گسترده نشانه کلاسیک سرخک است.

معمولاً ابتدا روی سر شما ایجاد می شود و به آرامی به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد و بیشتر پوست را می پوشاند.

بثورات سرخک ممکن است مانند نقاط مسطح، ریز و برجستگی های برجسته به نظر برسد که در نهایت به صورت جوشی از سر تا پا به هم می پیوندند.

بسته به رنگ پوست شما، بثورات ممکن است قرمز، قهوه ای، آبی یا متفاوت از بقیه پوست شما ظاهر شوند.

سرخک معمولاً خارش ندارد.

سایر علائم سرخک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سرفه

تب شدید

آبریزش بینی

تحریک چشم، از جمله قرمزی و تورم

گلو درد

لکه های سفید داخل دهان که به آن لکه های کوپلیک می گویند.

سرخک چقدر طول می کشد؟

دوره نهفتگی سرخک معمولاً بین ۱۱ تا ۱۲ روز طول می کشد.

دوره نهفتگی به زمانی اطلاق می شود که بین قرار گرفتن در معرض ویروس تا زمانی که علائم برای اولین بار ظاهر می شوند می گذرد.

در این مدت، ممکن است علائم غیر اختصاصی سرخک مانند تب، سرفه، سوزش چشم و آبریزش بینی را تجربه کنید.

“علائم غیراختصاصی” به علائمی اشاره دارد که ممکن است با سایر شرایط سلامتی نیز ایجاد شوند.

حدود ۲ تا ۴ روز پس از ظهور اولین علائم، بثورات شروع به ایجاد می کنند.

بثورات معمولاً ۶ روز طول می کشد، اما ممکن است تا ۲۱ روز طول بکشد.

ویروسی که باعث سرخک می شود می تواند پخش شود از فردی به فرد دیگر ۴ روز قبل از ایجاد بثورات.

سرخک ممکن است تا حدود ۴ روز پس از ناپدید شدن بثورات، مسری باشد.

عوارض سرخک چیست؟

عوارض جزئی رایج سرخک ممکن است شامل عفونت گوش و اسهال باشد.

کارشناسان توصیه می کنند که برای مدیریت این عوارض اقدامات لازم را انجام دهید.

عوارض جدی سرخک هایی که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ذات الریه

آنسفالیت(التهاب حاد بافت)

پانانسفالیت اسکلروزان تحت حاد

اثرات مربوط به بارداری

سرخک همچنین ممکن است منجر به مرگ در افراد آسیب پذیر شود.

چه چیزی باعث سرخک می شود و چگونه گسترش می یابد؟

سرخک توسط ویروسی از خانواده Paramyxoviridae ایجاد می شود. ویروس ها میکروب ها یا میکروارگانیسم های انگلی کوچکی هستند.

سرخک بسیار مسری است. تا ۹ نفر از ۱۰ نفر افرادی که در معرض ویروس قرار می گیرند به عفونت مبتلا می شوند.

یک فرد مبتلا به سرخک می تواند ویروس را به حدود ۹ تا ۱۸ نفر منتقل کند.

ویروسی که باعث سرخک می شود از طریق هوا یا تماس مستقیم با قطرات زمانی که فرد مبتلا به سرخک در نزدیکی شما نفس می کشد، عطسه می کند، صحبت می کند یا سرفه می کند، منتقل می شود.

همچنین در صورت تماس با جسمی که دارای قطرات حاوی ویروس روی آن است و سپس صورت، چشم ها، بینی یا دهان خود را لمس کنید، ممکن است در معرض ویروس قرار بگیرید.

ویروس سرخک می تواند در هوا یا روی سطوح تا حداکثر ۲ساعت زنده بماند.

هنگامی که در معرض آن قرار گرفتید، ویروس وارد بدن شما شده و به سلول های میزبان حمله می کند. سپس از اجزای درون آن سلول ها برای تکمیل چرخه زندگی خود استفاده می کند.

ویروس سرخک ابتدا مجرای تنفسی شما را آلوده می کند. در نهایت از طریق جریان خون به سایر نقاط بدن شما سرایت می کند.

طبق تحقیقات فقط انسان به سرخک مبتلا می‌شود.

سرخک چگونه تشخیص داده می شود؟

یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است سرخک را با بررسی بثورات شما و ارزیابی سایر علائم از جمله لکه های سفید در دهان، تب و سرفه تشخیص دهد.

آنها ممکن است بخواهند با آزمایش خونی که ویروس را شناسایی می کند، تشخیص را تأیید کنند.

بثورات ممکن است تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرخک آشکار نشود.

اگر علائم دیگری را مشاهده کردید یا قبلاً بثورات را دارید، مهم است که در اسرع وقت به متخصص مراقبت های بهداشتی اطلاع دهید.

سرخک چگونه درمان می شود؟

برخلاف عفونت های باکتریایی، آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ویروسی کار نمی کنند. ویروس و علائم مربوطه معمولاً در عرض ۳ هفته خود به خود از بین می روند.

به همین دلیل، درمان سرخک با هدف تسکین علائم شما و کاهش احتمال عوارض است.

اگر در معرض ویروسی قرار گرفته اید که باعث سرخک می شود، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد، حتی قبل از اینکه علائم را تجربه کنید:

تزریق واکسن سرخک،ظرف ۷۲ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض.

تجویز دوز پروتئین ایمنی به نام ایمونوگلوبولین،ظرف ۶ روز پس از قرار گرفتن در معرض بیماری.

برای علائم حاد مانند سرفه و تب، آنها ممکن است توصیه کنند:

مصرف داروهای بدون نسخه

استراحت برای کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن

نوشیدن مایعات زیاد

استفاده از دارو برای تسکین سرفه و گلودرد

افزودن مکمل های ویتامین A به برنامه روزانه

آیا بزرگسالان می توانند به سرخک مبتلا شوند؟

بزرگسالان ممکن است به سرخک‌مبتلا شوند و ممکن است عوارضی نیز ایجاد شود احتمال بیشتری دارد.

افرادی که این واکسن را دریافت نکرده‌اند، پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، شانس بیشتری برای ابتلا به سرخک دارند.

اگر بیش از ۲۰ سال سن دارید و با فردی که سرخک دارد در تماس بوده اید، به شدت توصیه می شود که فوراً با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه و تمام اقدامات احتیاطی را برای انتقال ویروس به شخص دیگری انجام دهید.

آیا نوزادان می توانند به سرخک مبتلا شوند؟

قبل از دریافت اولین دوز واکسن، در حدود یک سالگی، نوزادان می توانند به ویروس سرخک مبتلا شوند.

نوزادان از طریق ایمنی غیرفعال که از والدین به کودک از طریق شیردهی ایجاد می شود، از سرخک محافظت می کنند.

با این حال، تحقیقات سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که این ایمنی به سطح آنتی‌بادی مادر بستگی دارد و ممکن است فقط تا ۷ ماهگی نوزاد باقی بماند.

کودکان زیر ۵ سال در صورت عدم واکسینه شدن احتمال بیشتری برای ایجاد عوارض سرخک دارند.

سرخک در مقابل سرخجه

ممکن است شنیده باشید که سرخجه را سرخک آلمانی می نامند. اما سرخک و سرخجه در واقع توسط دو ویروس مختلف ایجاد می شوند.

سرخجه به اندازه سرخک‌مسری نیست. اما در دوران بارداری می تواند عوارض جدی ایجاد کند.

اگرچه ویروس‌های مختلف باعث‌سرخک و سرخجه می‌شوند، اما از جهات مختلفی شبیه هم هستند.

هنگامی که فرد سرفه یا عطسه می کند می تواند از طریق هوا پخش شود.

باعث تب شود و خارش مشخصی داشته باشد.

فقط در انسان رخ می دهد.

واکسن‌سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) و سرخک-اوریون- سرخجه-واریسلا (MMRV) به پیشگیری از سرخک و سرخجه کمک می کند.

چگونه می توان از سرخک پیشگیری کرد؟

ممکن است با انجام هر یک از مراحل زیر احتمال ابتلا به سرخک‌ و عوارض را کاهش دهید.

واکسیناسیون

واکسیناسیون بهترین راه برای پیشگیری از سرخک است. دو دوز از واکسن سرخک ۹۷% در پیشگیری از سرخک موثر است.

کودکان می توانند اولین واکسن خود را در ۱۲ ماهگی یا در صورت سفرهای بین المللی زودتر دریافت کنند.

آنها می توانند دوز دوم خود را بین سنین ۴ تا ۶ سالگی دریافت کنند.

بزرگسالانی که هرگز واکسینه نشده اند می توانند در هر سنی درخواست واکسن کنند.

قبلاً یک واکنش تهدید کننده زندگی نسبت به واکسن‌سرخک یا اجزای آن داشته‌اند و بارادرهستند.

دارای نقص ایمنی هستند،می تواند شامل افراد مبتلا به HIV یا ایدز،افرادی که تحت درمان سرطان قرار می گیرند یا افرادی که داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند،باشد.

عوارض جانبی واکسیناسیون معمولاً خفیف است و در عرض چند روز ناپدید می شود. آنها می توانند شامل تب و خارش خفیف باشند.

در موارد نادر، واکسن با تعداد کم پلاکت ها یا تشنج مرتبط است.

اکثر کودکان و بزرگسالانی که واکسن‌سرخک دریافت می کنند، عوارض جانبی را تجربه نمی کنند.

برخی افراد بر این باورند که واکسن‌سرخک می تواند باعث اوتیسم در کودکان شود.

واکسیناسیون فقط برای محافظت از شما و خانواده شما مهم نیست.

بلکه برای محافظت از افرادی که نمی توانند واکسینه شوند، مهم است.

هنگامی که افراد بیشتری علیه یک بیماری واکسینه می شوند، احتمال کمتری وجود دارد که در بین جمعیت گردش کند.

به این حالت ایمنی ایپیدیمی می گویند. برای دستیابی به ایمنی در برابر سرخک، تقریبا ۹۶% جمعیت باید واکسینه شوند

سایر روش های پیشگیری از سرخک

همه نمی توانند واکسن‌سرخک را دریافت کنند. اما همچنان می‌توانید به روش‌های دیگری از شیوع‌سرخک می‌توان جلوگیری کرد.

اگر مستعد ابتلا به عفونت هستید، نکات زیر را در نظر بگیرید:

بهداشت دست را به خوبی رعایت کنید.

دستان خود را قبل از غذا‌خوردن، بعد از استفاده از حمام و قبل از لمس صورت،دهان یا بینی خود بشویید.

وسایل شخصی را با افرادی که ممکن است در معرض ویروس قرار دارند به اشتراک نگذارید.

این می تواند شامل مواردی مانند ظروف،لیوان و مسواک باشد.

از تماس مستقیم با افرادی که سرفه یا آبریزش بینی یا احساس ناراحتی دارند یا به طور کلی خودداری کنید

اگر سرخک دارید موارد زیر را در نظر بگیرید:

از محل کار یا مدرسه و سایر مکان‌های عمومی تا زمانی که بیماری‌سرخک برطرف نشود،در خانه بمانید.

این حداقل ۴ روز پس از ناپدید شدن بثورات‌سرخک است.

از تماس با افرادی که ممکن است مستعد ابتلا به عفونت باشند، مانند نوزادان واکسینه‌نشده و افراد دارای نقص ایمنی خودداری کنید.

در صورت نیاز به سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را بپوشانید.

تمام دستمال های استفاده‌شده را به سرعت دور بیندازید.

اگر دستمال کاغذی در دسترس ندارید، در قوز آرنج خود عطسه کنید، نه در دست خود.

حتما دست های خود را مرتب بشویید و سطوح یا اشیایی را که لمس می کنید ضدعفونی کنید.

آیا ممکن است در دوران بارداری به سرخک‌مبتلا شوید؟

افراد بارداری که در برابر سرخک‌ایمنی ندارند، در صورت قرار‌گرفتن در معرض این ویروس، ممکن است به این عفونت مبتلا شوند.

بارداری ممکن است احتمال عوارض ناشی از‌سرخک،مانند ذات الریه را افزایش دهد.

علاوه بر این،این عوارض بارداری و زایمان نیز ممکن است:

از دست‌دادن‌ بارداری

زایمان زودرس

وزن کم هنگام تولد

مرده زایی

سرخک‌همچنین می تواند در حین زایمان منتقل شود اگر والدین عفونت فعال‌سرخک داشته باشند. به این بیماری‌سرخک مادرزادی می گویند.

نوزادان مبتلا به‌سرخک مادرزادی ممکن است مدت کوتاهی پس از تولد دچار بثورات شوند و ممکن است احتمال عوارض زیادی داشته باشند.

اگر باردار هستید، نسبت به سرخک‌مصونیت ندارید و معتقدید که در معرض ابتلا به این بیماری قرار گرفته‌اید، بهتر است فوراً با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید.

تزریق ایمونوگلوبولین ممکن است به کاهش احتمال عفونت‌سرخک کمک کند.

چشم انداز چیست؟

اکثر افرادی که به ویروس‌سرخک مبتلا می شوند به طور کامل بهبود می یابند.

خطر ابتلا به عوارض‌سرخک در گروه های زیر بیشتر است:

کودکان زیر ۵ سال

بزرگسالان بالای ۲۰ سال

افراد باردار

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند

افرادی که سوء تغذیه دارند

افراد مبتلا به کمبود ویتامین A

تقریبا ۳۰% افراد مبتلا به‌‌سرخک‌‌یک یا چند عارضه را تجربه می کنند.

بسیار بعید است که بیش از یک بار به سرخک‌مبتلا شوید. پس از ابتلا به ویروس، بدن شما معمولاً ایمنی ایجاد می کند.

سرخک‌در نتیجه یک عفونت ویروسی ایجاد می شود.

این بیماری بسیار مسری است و ممکن است منجر به عوارض جدی و مرگ در میان کودکان و بزرگسالانی شود که واکسن دریافت نکرده اند.

سرخک‌و‌عوارض احتمالی آن از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری است.

واکسیناسیون نه تنها از شما و افراد نزدیک به شما محافظت می کند، بلکه از انتشار ویروس سرخک در جامعه و تأثیر بر افرادی که نمی توانند واکسینه شوند نیز جلوگیری می کند.

اکثر افراد در عرض ۳ هفته بهبود می یابند.

تشخیص زودهنگام به جلوگیری از عوارض‌سرخک کمک می کند.

اگر فکر می کنید در معرض این ویروس قرار گرفته‌اید،با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

مهاباد/بالویز/۱۴۰۳/۰۱/۰۶-۰۶:۰۷:۲۵/خبر ۴۱۶۰/کدخبر۱۹۹۶۳/ د ۱۲/