علمی /سلامت

۱۰۰ سال از کشف انسولین می گذرد

قرن ها، هیچ کس هیچ سرنخی در مورد علت دیابت نداشت.

مهاباد/بالویز/انسولین یکی از هورمون‌هایی است که تأثیرات مختلفی در متابولیسم و دیگر اعمال بدن می‌گذارد.

به گزارش سرویس سلامت،پایگاه خبری بالویز؛انسولین ۱۰۰ سال پیش کشف شد،اما برای درمان دیابت و کمک به بیماران زمان زیادی طول کشید.

 قبل از کشف انسولین در ۲۷ ژوئیه ۱۹۲۱ دیابت یک بیماری کشنده بود.

یک قرن پیش، افراد مبتلا به این اختلال متابولیک معمولاً تنها چند سال زنده می ماندند .

پزشکان راهی برای درمان سطوح بالای قند خون بیماران دیابتی خود که به دلیل کمبود هورمون انسولین بود،نداشتند.

با این حال،امروزه به لطف کشف انسولین میلیون ها انسان با دیابت نوع ۱ زندگی عادی دارند.

این پیشرفت پزشکی معمولاً به فردی به نام فردریک بانتینگ نسبت داده می شود که در جستجوی درمانی برای دیابت بود.

دیابت از دوران باستان شناخته شده است . اولین علائم اغلب تشنگی و ادرار شدید بود. در عرض چند هفته بیمار وزن کم می کرد. در عرض چند ماه، بیمار به کما می‌رفت و سپس جان می داد.

برای قرن ها، هیچ کس هیچ سرنخی در مورد علت دیابت نداشت.

هروفیلوس آناتومیست یونانی اولین بار آن را در حدود ۳۰۰ سال قبل از میلاد توصیف کرد. اما هیچ کس نمی دانست که آیا لوزالمعده مانند معده،آپاندیس،یک عضو ضروری است،یا خیر؟

نخستین تزریق انسولین در بازوی نحيف پسربچه‌‌‌ي مشرف به مرگ، توسط بانتينگ انجام گرفت.

چند روز بعد در مقابل ديدگان حيرت‌‌‌زده والدين پسربچه مريض، حال وي خوب شده و رنگ و رويش به حالت عادي بازگشت.

اين پسربچه ۱۳ سال ديگر زنده بود و در سال ۱۹۳۵ در اثر ذات الريه درگذشت.

پس از اين بيمار، صدها هزار بيمار ديگر توسط انسولين از خطر مرگ نجات يافتند.

به پاس خدمت بزرگ بانتینگ به عالم بشریت، جایزه نوبل در رشته پزشکی در سال ۱۹۲۳ به او تعلق گرفت و او آن را با همکارش قسمت کرد.

در سال ۱۹۳۴ لق سِر به بانتینگ هدیه شد. در فوریه سال ۱۹۴۱، بانتینگ در حادثه هوايي غم‌‌‌انگيزي درگذشت. در سال ۲۰۰۴، او چهارمين شخصيت کانادايي برجسته تاريخ شناخته شد.

در سال ۱۹۳۶، سر هورالد پرسیوال هیم ورث( Harold Percival (Harry) Himsworth ) تحقیقاتی در خصوص متمایز کردن دیابت نوع ۱ و ۲ منتشر کرد.

در سال‌های دهه ۱۹۵۰ ساختار آمینواسیدی انسولين توسط فردريک سانژر کشف شد، در سال‌هاي دهه ۱۹۶۰ براي نخستين بار انسولين به صورت مصنوعي ساخته شد.

تا اينکه در سال ۱۹۷۸، انسولين با استفاده از مهندسي ژنتيک با استفاده از باكتري‌هاي E. coli ساخته شد.

تحقیقات انسولین ادامه پیدا کرد. در سال ۱۹۸۲ انسولین بيوسنتز انساني شناخته شده به عنوان هيومولين (humulin) به وجود آمده است.

تولید انبوه برای این نوع جدید انسولين آغاز گرديد و در کشورهاي بسياري فروخته شد. در اين نقطه درمان ديابت واقعا خاموش شد.

رفلوکس (Reflolux)که با نام اکیوچک (Accu-Chek) نیز مشهور است،‌ در سال ۱۹۸۳ به عنوان راهی که دقیقاً قند خون را کنترل میکند، معرفي گرديد.

سال ۱۹۸۶ شاهد سيستم تحويل قلم انسولين هستيم و در سال ۱۹۹۳ قرص گلوکوز روانه بازار شد.

انسولین مصنوعی انسانی،‌ با ساختار انسولین طبيعي يافت شده در بدن برابر است. افراد ديابتي آن را از طریق پوست به خودشان تزریق می‌کنند.

مهاباد/بالویز/۱۴۰۱/۰۶/۱۶-۰۱:۴۸:۱۰/خبر۳۴۳۶/کدخبر۱۶۵۵۶/چ