به گزارش سرویس تحلیل ،پایگاه خبری بالویز“از اسفندماه ۹۸ و با شدت گرفتن شیوع ویروس کرونا و تاکید بر محدودیت تردد و تجمع با تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا، تغییراتی نیز در نحوه حضور کارکنان در محل کارشان ایجاد شد؛ به طوری که در ابتدا ساعتهای کاری به ۸ تا ۱۳ تغییر کرد و در ادامه در ایام نوروز با حضور کارکنان محدودتر شد.
بر این اساس طبق بخشنامه پنجم فروردینماه ۹۹ در خصوص «ارائهی خدمات عمومی و ضروری دولت در عین کاهش تردد و تجمع کارکنان در محیط اداری» تا بیستم فروردینماه حضور کارکنان به صورت یک سوم بود و دو سوم دیگر به صورت دورکاری بودند.
اما بعد از آن و با تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا قرار شد که از ۲۳ فروردین کارکنان به صورت دو سوم در محل کار حاضر شوند، از این رو با ابلاغ بخشنامه سازمان اداری و استخدامی به دستگاهها و سازمانها اعلام شدکه یک سوم دیگر از طریق دورکاری و یا اعطای مرخصی به صورت نوبتبندی از حضور در محل کار معاف شوند. افرادی که از مرخصی استفاده میکنند نیز استحقاقی محسوب نمیشود. در عین حال که ساعت کاری نیز به ۷ تا ۱۴ تغییر کرد.
اما همچنان این بخشنامه پابرجا است و تصمیم جدیدی در رابطه با شرایط کاری و حضور کارکنان اخذ نشده است.
بر این اساس در حال حاضر الزامی برای حضور ۱۰۰ درصدی کارکنان در محل کار نیست و تا زمانی که ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیم جدیدی نگیرد و از سوی سازمان اداری و استخدامی ابلاغ نشود، دستگاهها باید پیرو دستورالعمل قبلی باشند.
«دورکاری اضطراری» به زودی بهدلیل ظهور آثار واکسیناسیون در خیلی از کشورها به پایان میرسد؛ اما شرکتهای موفق خود را برای «دورکاری دائمی در شرایط نرمال» آماده میکنند؛ چون اثر «کار از خانه» بر «افزایش بهرهوری کارکنان» اثبات شده است.
یک مطالعه میگوید، مدیران برای شکل جدید دورکاری باید «هنجارهای جدید» تعریف کنند.به نقل از Forbes، از زمان همهگیری بیسابقه کووید-۱۹ تاکنون بسیاری از شرکتها از جمله شرکتهای تکنولوژیک به سمت دورکاری کامل حرکت کردهاند و ترجیح دادهاند تا دفاتر کار و محیطهای کاریشان را از کارکنان خالی کنند.
با این همه این فرآیند دورکاری کامل بدون چالش و بیدردسر نیست و مشکلات منحصربهفردی را به دنبال دارد. با این همه، اغلب کارکنان شرکتهای تکنولوژیک ترجیح میدهند در خانه بمانند و از راه دور کار کنند.
اما مدیران باید به یاد داشته باشند که در زمان دورکاری کارکنانشان نباید آنها را به حال خود رها کنند بلکه باید آنها را به هنجارهای کاری عادت دهند که اگر این کار را به درستی انجام دهند و حمایتهای کافی از کارکنانشان داشته باشند خواهند توانست حتی بعد از پایان همهگیری کووید-۱۹ نیز به دورکاری صد درصدی کارکنان ادامه دهند و دورکاری را به تحولی بزرگ و موفق در شرکت یا سازمانشان تبدیل کنند.
با وجود گرایش روزافزون بسیاری از شرکتها برای دورکار کردن کارکنانشان و استفاده از دورکاری به عنوان فرصتی برای افزایش بهرهوری سازمانی، هنوز هم هستند شرکتهایی که به دلایل گوناگون در برابر دورکاری کارکنانشان مقاومت میکنند و آنها را ملزم میکنند تا در محل کارشان حاضر شوند.
اما از سوی دیگر دورکاری کامل کارکنان نیازمند فراهم بودن یکسری امکانات و تجهیزات در منازل کارکنان است و بدون وجود این تجهیزات، دورکاری کارکنان نه تنها باعث افزایش بهرهوری کارکنان نمیشود بلکه موجب به همریختگی و بینظمی در انجام فعالیتها و انجام وظایف کارکنان نیز خواهد شد.
با این همه، باید به خاطر داشت که دورکاری اجباری کارکنان در دوران همهگیری کووید -۱۹ به صورت شتابزده و بدون فراهم بودن امکانات و زیرساختهای لازم برای این سیستم کاری انجام شد. اما اکنون که وضعیت دورکاری اضطراری در بسیاری از کشورها برطرف شده و شرایط اجتماعی و بهداشتی کشورها تا حد زیادی تثبیت شده است میتوان به شکلی نظاممندتر وارد عرصه دورکاری کامل کارکنان شد.
مهاباد/بالویز/۱۴۰۰/۰۷/۰۵ – ۰۷:۱۰:۰۵ / خبر ۲۹۰۵/ کد خبر ۱۴۰۷۱ / د/
اصلیترین راه سرایت بیماری هاری از طریق گازگرفتن حیوانات است
دمای محیط کار حداقل در ۲۵ درجه سانتیگراد تنظیم شود
۲۲ خرداد اسامی نامزدهای ریاست جمهوری منتشر میشود
عامل بیماری نیوکاسل ویروسی از خانواده «پارامیکسوویریده» است
Δ