آیا تکدی گری جرم است یا انحراف اجتماعی ؟

مهاباد/بالویز/ تکدی گری در جامعه به عنوان یک معضل اجتماعی به شمار می رود،این معضل اجتماعی سن و سال و جنسیت نمی‌شناسد و باعث اختلال در سیما و منظر شهری می شود. به گزارش سرویس تحلیل ،پایگاه خبری بالویز،تکدی گری در واقع نوعی انحراف اجتماعی است که در آن افراد هیچ کارایی در حوزه اقتصاد […]

آیا تکدی گری جرم است یا انحراف اجتماعی ؟

مهاباد/بالویز/ تکدی گری در جامعه به عنوان یک معضل اجتماعی به شمار می رود،این معضل اجتماعی سن و سال و جنسیت نمی‌شناسد و باعث اختلال در سیما و منظر شهری می شود.

به گزارش سرویس تحلیل ،پایگاه خبری بالویز،تکدی گری در واقع نوعی انحراف اجتماعی است که در آن افراد هیچ کارایی در حوزه اقتصاد ندارند و با وجود کسب در آمد فرد متکدی هیچ خدمتی را ارائه نمی دهد.

متدکیان با حضور در شهر و با استفاده از احساسات مردم ،موجب مخدوش شدن چهره شهر می شوند و این می تواند موجب زخمی بر بستر شهر شود.

کمک به یک متکدی، به منزله ترغیب او به یک ناهنجاری اجتماعی است و مردم باید بدانند وقتی به یک متکدی کمک می‌کنند، در واقع متکدی را تشویق به شکستن عزت‌نفس خود در کسب درآمد غلط می‌کنند بنابراین مقصر اصلی این پدیده شهروندانی هستند که از نظر عاطفی دچار ضعف هستند و در برابر دست درازی متکدیان به اموالشان نمی‌توانند نه بگویند.

تکدی گری بازتولید رفتارهایی است که از یک جامعه ضعیف و غیرمولد تشکیل می شود که بیش از نمایش فقر و اختلاف طبقاتی، یک ضعف اجتماعی را نشان می‌دهد؛به این معنا که نه نیازمندان جای مطمئنی را برای برطرف کردن نیازهای خود یافته‌اند و نه مردم برای ارضای حس نوع‌دوستی و کمک به نهادهای رسمی اعتماد می‌کنند.

ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی درباره تکدی گری به وضوح اعلام می کند که هر شخصی که تکدی یا کلاشی را پیشه خود قرار داده باشد و از این راه امرار معاش کند، مرتکب به جرم شده است و به حبس از یک تا سه ماه محکوم خواهد شد و چنانچه با وجود توان مالی مرتکب عمل فوق شود، علاوه بر مجازات مذکور همه اموالی که از طریق تکدی‌گری به دست آورده است، مصادره خواهد شد.

جامعه برای حل این معضل نیازمند یک برنامه ریزی فرهنگی است و تنها با اقدامات مقطعی نمی توان انتظار نتیجه این مطلوب در این زمینه داشت و اگر مردم به دنبال کار خیر هستند به جای کمک مستقیم به متکدیان که نیازمند واقعی نیستند، کمک‌های خود را به موسسات مردم‌نهاد، سازمان بهزیستی و یا کمیته‌ی امداد امام خمینی(ره) تحویل دهند.

بهره‌گیری از ظرفیت نهادهای صنفی و آموزشی برای تشریح اهمیت موضوع و توجیه شهروندان، اعتمادسازی برای مشارکت مردم در امور خیریه، توانمندسازی فرهنگی و اجتماعی نقاط حاشیه‌ای و مناطق منفصل شهری و حمایت دولت و قانون از کودکان بدسرپرست و تشدید برخورد و مجازات های بازدارنده از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به حذف چهره‌ تکدی‌گری در شهرها کمک کند.

مهاباد/بالویز/۱۴۰۰/۰۵/۰۱ -۰۷:۰۰:۰۰/ خبر ۲۷۷۴/ کد خبر ۱۳۲۶۹/ ج

 

رحیم بایزیدی
تازه ترین نوشته های رحیم بایزیدی (دیدن همه)